وقتی که در کنار سعید -دوست شیرازیام- در باغ ارم قدم میزدم از بُنِگاههای این باغ میگفت. فضاهایی که از گذشته به یادگار باقی مانده و مردم با صحبت و تعامل مسائلشان را حل میکردند. این فضا مرا به یاد حیاط مرکزی دانشگاهِ سعید انداخت که دربهایش توسط حراست قفل شده است! حیاطی زیبا، با تناسب و پر از درختان نارنج که سالهاست بر روی دانشجویان بسته شده تا مبادا کسی از این بنِگاه استفاده کند! نمیدانم مقابله با بنگاه چه سودی دارد؟!